Terug naar overzicht

BLOG: Naar een andere stand

Inmiddels verschuiven we van social distancing naar smart distancing. Ik ben bezorgd en maak me druk om ‘mijn’ sector. Wanneer en hoe kan en gaat die weer ‘open’? Tegelijkertijd tel ik mijn zegeningen. Ik kan buiten scharrelen in een tuin, mijn dierbaren zijn gezond en ik heb genoeg werk omhanden om mezelf te kunnen bedruipen.

Mijn enige persoonlijke leed zit in een verwaarloosde sportblessure. Ik stond dan ook figuurlijk te juichen en letterlijk te huilen toen ik weer bij de fysio terecht kon. Remedie: veel oefenen en meer afwisseling van staand en zittend werken. Ik zat teveel in een verkeerde stand. 

Eigenlijk is het ook zonder crisis goed om je af en toe af te vragen in welke stand je staat, en of wat meer variëren niet een goede optie is. Het speelveld van recreatie en toerisme is eigenlijk altijd onderdeel van een groter, integraler vraagstuk, samen met landbouw, natuur, water, wonen en leefomgeving. Mijn ervaring is dat die integrale projecten die starten vanuit de stand ‘ja, mits’ veelal positiever en constructiever verlopen dan die starten vanuit de stand ‘nee, tenzij’. Niet dat de oplossingen makkelijker zijn. Maar de betrokkenen staan er anders in. Ze beginnen bij oprecht luisteren naar elkaar en met oog voor elkaars belangen. In zo’n project groeit het wederzijds vertrouwen dat er niets gebeurt waar je echt onderbouwd bezwaar tegen hebt. En dan blijkt dat er eigenlijk heel veel mogelijk is.

Transformeren in fases

Naast lichamelijk door de fysio werd ik geestelijk geprikkeld door Jitske Kramer: we zitten collectief in een cultuurschok, van een crisis of een transformatie? Oftewel: gaan we aanpassingen doen om de crisis te doorstaan en zoveel mogelijk het oude en bestaande te behouden? Of gaan we het anders doen? Zetten we met elkaar de transformatie in naar een nieuwe situatie?

Het stimuleerde niet alleen het denken, het was ook een feest van herkenning. Gelukkig! Ik ben niet de enige met een rommelig hoofd en niet de enige die jojoot tussen dip en de hele wereld aankunnen. In het kort: iedereen maakt in de transformatie verschillende fases door. Daarbij is het een gegeven dat iedereen dat doet op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo, afwisselend tussen vol gas geven en reflectie en de stilte opzoeken. Het is dus relevant om te weten en regelmatig te vragen: in welke fase zit jij?

Alle zeilen bijzetten

Voor mij is eigenlijk wel duidelijk dat we in onze regio die transformatie willen aangaan. Inwoners en gasten die groen en bewust recreëren, willen we graag een (h)eerlijke beleving en ervaring geven. Soms is de technologie al ver en weten we hoe, soms is het nog een puzzel. Soms kan het wel, maar staan nog niet alle neuzen dezelfde kant op. We zullen met elkaar moeten verkennen en vooral samen met elkaar gaan dóen.

Daarbij moeten we oog hebben en houden voor ieders belang en ieders fase. Want ondernemers moeten nu alle zeilen bijzetten om hun bedrijf in de benen te houden en tot een veilig en aantrekkelijk 1,5-meter-product te komen. Daarentegen is voor beleidsmakers wellicht nu juist wél het moment om na te denken. Hoe gaan we samen bouwen aan een circulaire bestemming? Hoe gaan we de sector straks goed ondersteunen, faciliteren en stimuleren om een verbeteropgave aan te gaan? 

In welke fase zit jij?

Vanuit Circulair Friesland gaan we graag samen de ontdekkingstocht aan om te transformeren naar een circulaire regio. Doe jij mee? Ik hoor graag in welke fase je zit en wat jij nodig hebt om in een circulaire stand te komen.

Wil je meer weten over het cultuurschokmodel volgens Jitske Kramer?

– Hanneke Schmeink

Terug naar overzicht